معنی اسم اتابک و نام های هم آوا با آن + میزان فراوانی در ثبت احوال
اتابک در اصل لغت ترکی است که از زمان سلجوقیان رواج داشت و معنی آن پدربزرگ بود. لغت اتابک مرکب از دو کلمه آتا و بک مخفف بیوک، به معنی بزرگ است، این اصطلاح در دربارهای ایران معمول به معنی آموزگار سلطان و گاهی به معنی بزرگ ایل استفاده شده است.
اطلاعات اسم اتابک
جنسیت | پسر |
نام به انگلیسی | atabak |
افراد دارای این نام | 2,491 |
تلفظ به فارسی | اتابک |
تلفظ نام به انگلیسی | /atābak/ |
ابجد | 424 |
ریشه نام | ترکی |
معنی اسم اتابک در ثبت احوال
(ترکی)1- پدربزرگ؛
۲- (در قدیم) در دورهی قاجار, لقبی که به وزیران داده میشد؛
۳- لقب هر یک از پادشاهان مستقل که حکومتهای محلی داشتند؛ کسی که پرورش فرزندان پادشاه و بزرگان را بر عهده داشت؛
۴- (اَعلام) ۱) میرزاعلی اصغرخان اتابک: [۱۲۷۴-۱۳۲۵ قمری] دولتمرد ایرانی، ملقب به امین سلطان، که در زمان سه پادشاه سه بار صدر اعظم شد و سرانجام به دست یکی از مجاهدان آذربایجانی کشته شد؛ ۲) نصرتالدین ابوبکر: از اتابکان آذربایجان [۵۸۷-۶۰۷ قمری] ملقب به اتابک ابوبکر، که از سپاهیان ملکهی گرجستان شکست خورد و بخشی از قلمرواش را از دست داد.
توضیحات تکمیلی
معنی اسم اتابک در فرهنگ فارسی عمید:
در دورۀ قاجار وزیر بزرگ، حاکم محلی، مربی کودک، به ویژه مربی شاهزادگان.معنی اسم اتابک در فرهنگ معین:
پدربزرگ، عنوانی که در دستگاه حکومتی سلجوقی به غلامان ترکی که از خود شایستگی نشان میدادند داده میشد و به عنوان مربی شاهزادگان تعیین میشدند، وزیر بزرگ .معنی اسم اتابک در فرهنگ فارسی:
پدر بزرگ، لالا و مؤدب مربی کودک (مخصوصا مربی شاهزادگان)، وزیر بزرگ، پادشاه.معنی اسم اتابک در لغتنامه دهخدا:
مرکب از دو کلمه ٔ ترکی اتا به معنی پدر و بک شاید مخفف بیوک به معنی بزرگ یا پدر بزرگ، لالا و مؤدب و مربی کودک بالخاصه شاهزادگان، وزیر بزرگ، پادشاه.دانشنامه عمومی
اتابک در اصل لغت ترکی است که از زمان سلجوقیان رواج داشت و معنی آن پدربزرگ بود. لغت اتابک مرکب از دو کلمه آتا و بک مخفف بیوک، به معنی بزرگ است، این اصطلاح در دربارهای ایران معمول به معنی آموزگار سلطان و گاهی به معنی بزرگ ایل استفاده شده است.در دوره سلاجقه، لله ها و معلم سرخانه های فرزندان شاه را «اتابک» خطاب می کردند. این افراد گاه به مقام صدارت نیز می رسیدند. به تدریج و در دوره های بعد گاه به صدراعظم، اتابک یا اتابک اعظم نیز خطاب می شد. افرادی مانند علی اصغرخان اتابک و امیرکبیر، در دوره قاجاریه لقب «اتابک اعظم» داشته اند. در دوره مظفرالدین شاه، برخی از شاهزادگان مانند عین الدوله نیز، لقب اتابکی گرفتند.
نام های هم آوا
* اباذر* بابک
* ناوک
* آتا
* آتابادی
* ایبک
* آبیک
* دادبیک
* ازبک
* اترک
* آتاشا
* ارتاک
* آتارا
* بتابی
منبع: سایت نام نیکو
سایت آبادیس
سایت نماگرد
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}